αερίτις

(-ιδος)

χρησιμοποιήθηκε παλαιότερα στη φράση «αερίτις ζώνη», που δήλωνε τη ζώνη τού αέρα πάνω από έδαφος ενός κράτους, η οποία βρισκόταν στα όρια βολής τηλεβόλου. Η ζώνη αυτή, που μπορούσε έτσι να ελέγχεται από ένα κράτος, αποτελούσε και χώρο κυριαρχίας του.

[ΕΤΥΜΟΛ. Νεοελλ, επιστημονικός όρος, θηλ. άχρηστου αρσ. τ. ἀερίτης, ο (< ἀήρ), που στην Αρχαία χρησιμοποιήθηκε ως όρος με διαφορετικό περιεχόμενο (ἀερίτης λίθος)

το νεοελλ. αερίτις, η (ενν. ζώνη) πλάστηκε όπως το αιγιαλίτις (ζώνη) (θηλ. τού αιγιαλίτης, ο) και δεν συνδέεται προς το αρχ. ἀερῖτις, η που επίσης αποτελούσε επιστημονικό όρο (δήλωνε είδος φυτού, την αναγαλλίδα, κν. γαλατσίδα)].